حساب کاربری
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
لینک کوتاه
عمر (قرآن)
از عناوین و موضوعات مطرح شده در
آیات قرآن
، «عمر» است.
فهرست مندرجات
۱ - معنی عمر
۲ - عناوین مرتبط
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنی عمر
«عُمر» و «عَمر» دلالت بر بقا و امتداد زمان دارد كه همان حيات (زندگى) است.
[۱]
ابن فارس، احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج ۴، ص ۱۴۰، «عمر».
عُمر، اسم است براى مدّت زمان عمارت بدن براى زندگى (اين دنيا).
[۲]
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۵۸۶، «عمر».
در اين عنوان آیاتی معرفی میشوند که در آنها از واژههاى «عمر»، «اجل» و تعابير مفيد اين معنا استفاده شده است.
۲ - عناوین مرتبط
استفاده از عمر (قرآن)
،
افزایش عمر (قرآن)
،
پایان عمر (قرآن)
،
تباهی عمر (قرآن)
،
عمر آسمانها (قرآن)
،
عمر ابراهیم (قرآن)
،
عمر ابلیس (قرآن)
،
عمر امتها (قرآن)
،
عمر انسان (قرآن)
،
عمر جاودانه (قرآن)
،
عمر جنیان (قرآن)
،
عمر جهان (قرآن)
،
عمر خورشید (قرآن)
،
عمر دریاها (قرآن)
،
عمر زکریا (قرآن)
،
عمر زمین (قرآن)
،
عمر ساره (قرآن)
،
عمر ستارگان (قرآن)
،
عمر شعیب (قرآن)
،
عمر طولانی (قرآن)
،
عمر عیسی (قرآن)
،
عمر کوهها (قرآن)
،
عمر ماه (قرآن)
،
عمر محمد (قرآن)
،
عمر موسی (قرآن)
،
عمر نوح (قرآن)
،
کوتاهی عمر (قرآن)
،
مراحل عمر (قرآن)
.
۳ - پانویس
۱.
↑
ابن فارس، احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج ۴، ص ۱۴۰، «عمر».
۲.
↑
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۵۸۶، «عمر».
۴ - منبع
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۱، ص۱۸۵، برگرفته از مقاله «عمر».
ردههای این صفحه :
عمر
|
موضوعات قرآنی
آخرین نظرات